De dagelijkse worsteling tussen uitbouwen van je eigen kracht en je optimale plaats in de organisatie.

"Toen heb ik besloten om nooit mer voor een grote corporate te werken. (...) Nooit meer bij een club met een groot zwart gat erboven waar de beslissingen genomen worden."

Het fenomeen is al lang bekend, maar dat het zo enorm is, wist niemand: Gary Hamel heeft berekend dat een nodeloze bureaucratie de Amerikaanse economie alleen al meer dan 3 biljoen dollar kost...

Assholes are all you see from the bottom, shit is all you see from the top.

 Kamerlid Leijten naar aanleiding van een onderzoek: "De zorg in ziekenhuizen is niet goedkoper worden, maar de verspilling is juist toegenomen." Wat is er aan de hand.

In de VS is volgens Deloitte bijna de helft van de ondernemingen bezig met een grote structurele reorganisatie. Alle voortekenen wijzen op een grote paradigmaverschuiving.

Stel dat je iets met iemand wil uitpraten en je wordt van het kastje naar de muur gestuurd. Vervolgens komt de ene politielaag na de andere daar zich nog eens tegenaan bemoeien...

Krijsend komen aanvliegen, de boel onder schijten en met de noorderzon weer terug vertrekken.

Micromanagement is een gevaarlijke afwijking wanneer het álles in flowcharts wil gieten

Of in het Engels (altijd een beetje duidelijker): Keep Calm & Cover Your Ass (CYA)

Iedereen moet tegenwoordig manager van iets zijn. Dus moeten we onze meest creatieve pet opzetten om nieuwe titels te verzinnen. Vooral benamingen die buiten de traditionele hiërarchie vallen en dus dus geen financiële consequenties hebben.

In een uitgebreid interview in het FD legt Jos de Blok uit waarom hij met Buurtzorg beginnen is. "Ik had al snel door dat er in de maatschappij iets niet klopt. Als je verstand hebt van geld, wordt het makkelijk om veel geld te verdienen. Verpleegkundigen, leraren, agenten worden ten onrechte veel te weinig gewaardeerd."